Thuiszorg by Annie

Over Annie...

ONZE MEEST UNIEKE CLIENTE OOIT

Annie geboren in 1931, een onmisbare dame. Wie in Rotterdam Feijenoord woont kent OMA ANNIE wel. In 2005 ben ik als mantelzorger aan de slag gegaan bij Oma Annie. Na mijn school en stage uren was ik altijd te vinden bij Oma Annie thuis. Helpen bij het doen van boodschappen, helpen met de vaat, helpen bij schoonmaak, gezellig kletsen. Ze kon mooi vertellen over vroegere jaren. Hoe het is gelopen tijdens de oorlog, hoe het in Nederland was toen er hongersnood uitbrak. Ik heb veel van Oma Annie mogen leren en we hebben door de jaren heen veel meegemaakt samen en veel gelachen.  "Jij bent mijn klein zoon C ’’ zei ze altijd.

Oma Annie kreeg door ouderdom, gezondheidsklachten waardoor ze niet veel dingen meer zelfstandig kon uitvoeren. Ondertussen had ik mijn opleiding afgemaakt en mijn diploma’s behaald. Ik kon als professional voor Oma Annie zorgen. Dit heb ik met veel plezier gedaan. Ookal was ze niet altijd even makkelijk.


In 2017 was Oma Annie gevallen in haar woning en toen ging haar gezondheid heel snel achteruit. Na haar val mocht Oma Annie niet gelijk naar huis. Ze is toen tijdelijk geplaatst in een revalidatiecentrum. Ze was bang dat ze nooit meer naar huis zou komen. Ik heb haar toen beloofd: als jij weer op je beide benen kan staan, zorg ik ervoor dat jij thuis komt. “Beloof jij mij dat echt, je laat mij hier toch niet achter”. Na een kort verblijf was Oma Annie weer thuis. We hebben toen een intens en lang gesprek gehad met Oma Annie, over hoe nu verder. Ik heb haar toen die avond beloofd: "De dag dat u uw ogen sluit en er niet meer bent. Zal ik uw naam door laten leven. Ik zal mijn organisatie vernoemen naar u". Zij antwoordde met een smile op haar gezicht: "Zal je dat echt doen, dat zou ik erg waarderen"


Op 1 Juni 2020 kreeg ik het nare bericht van mijn collega, die ochtend dienst had. Oma Annie heeft afscheid genomen ze is er niet meer. Terwijl ik de avond ervoor nog bij haar was! We hebben nog zo zitten praten en gelachen. Op dat moment donderde mijn leven even in elkaar “NEE DIT KAN NIET ZO ZIJN, IK WAS GISTERAVOND NOG BIJ HAAR”.  Ik, als losgeslagen hulpverlener stapte in mijn auto en scheurde naar Oma Annie haar huis. En ja hoor, de ambulance en de politie wagen stonden voor haar woning. Ik herinner mij alleen nog dat ik tegen het verkeer in, de straat in ben gereden en mijn auto midden op de weg hebt achtergelaten en naar boven ben gerend, in de hoop dat het niet waar was.


Maar helaas het was WAAR, ik knielde naast haar en pakte haar hand vast, terwijl de tranen over mijn wangen goten. “Oma Annie, hier is je kleinzoon C, je hebt mij nu voorgoed verlaten. Ik kom mijn belofte na en hierbij noem ik mijn organisatie Thuiszorg by Annie


Ik heb met plezier 15 jaren voor u mogen zorgen en zal u nooit, maar dan ook nooit vergeten. Voor altijd in mijn hart.